Servant of Evil

" ริลิแอนน์!!"

"แอลเลน!!"

"เอาตัวมันไป!!!"

"ไม่ๆไม่นะท่านพ่อ!!"

"ท่านพ่อปล่อยข้า!!"

"ริลิแอนน์อย่าดิ้นลูก!!"

"ท่านแม่ปล่อยข้า!!!"

"ท่านพ่อปล่อยข้านะ ริลิแอนน์ผมจะกลับมานะรอผมนะ!!"

"ไปซะ!!ออกรถ"

"แม่ขอโทษ แม่...ขอโทษ"

"ท่านแม่ท่านไม่ได้ขอโทษข้าท่านขอโทษใคร?"

"ผมจะพยายามครับเพื่อที่จะกลับไปหาริลิแอนน์"

"เจ้าไม่ใช่เจ้าชายแอลเลนเหมือนเมื่ออดีตนะ ในตอนนี้เจ้าคือแอลเลน อะวาโนเนียอย่าได้เรียกองค์หญิงด้วยพระนามเฉยๆเด็ดขาด"

"ครับ ผมจะกลับไปหาองค์หญิงริลิแอนน์"

"แม้องค์หญิงจะทรงจดจำเจ้าไม่ได้?"

"ครับ ผมจะกลับไปในฐานะ"ทาสรับใช้"ไม่ใช่"องค์ชาย"ครับ"

โชคชะตาที่พลัดพรากฝาแฝดทั้งสอง....หนึ่งจดจำหนึ่งลืมเลือน หนึ่งปกป้องหนึ่งพ้นภัย หนึ่งสูญเสียหนึ่งได้รับ

"ชะตากรรรมช่างเล่นตลกกับข้าเสียเหลือเกิน...

.

.

.

.

.

เรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นเพราะความบ้ารินเลนของไรท์เอง555....ผิดพลาดตรงไหนขออภัยคร้าบ

ฝากเม้นติชมได้เลยนะครับผม....^^